Bu çalışma aitliğin Türkçede bir dilbilgisel ulam olduğunu ve alanyazında şimdiye dek “3. tekil kişi iyelik” eki olarak gösterilen -(s)I ekinin kişi, sayı ve aitlik yerine yalnızca aitlik ulamını gösterdiğini, diğer bir deyişle, -(s)I ekinin kişi ve sayı bilgisi içermeyen bir “aitlik” eki1 olduğunu önermektedir. -(s)I ekinin işlevi için önerilen çözümleme, ekin eklenme sürecini, belirdiği ortamı, iyelik öbeklerini, iyelik öbeklerinin anlamsal, yapısal ve biçimsel özelliklerini de kapsamaktadır. Önerilen çözümleme, biçimbilimi özerk bir sistem olarak kabul etmekte ve anlam ve biçimin ayrı süreçlere dayandığı bir biçimbilim modelini izlemektedir. Çalışma, ayrıca, iyelik öbeklerinde uyum ilişkisine değinmekte, sunulan önerileri desteklemek ve çalışmayı daha ilginç kılmak adına farklı dillerden veriler sunmaktadır.
Anahtar sözcükler: Türkçe, biçimbilim, aitlik, kişi, uyum, iyelik öbekleri
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | July 7, 2015 |
Published in Issue | Year 2015Volume: 26 Issue: 1 |
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 (CC BY-NC-ND) International License.
Journal DOI: 10.18492/dad