IEP Team Members’ Experiences On the Process Of Preparing Individualized Education Program In A Secondary School

Ömer Faruk Toprak; Aysun Çolak

doi:10.30831/akukeg.1325209

Araştırma Makalesi

IEP Team Members’ Experiences On the Process Of Preparing Individualized Education Program In A Secondary School

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 2, 351 - 375, 30.04.2024

Ömer Faruk Toprak Aysun Çolak

https://doi.org/10.30831/akukeg.1325209

Öz

Phenomenological design, one of the qualitative research methods, was used in this research, which was carried out to determine the experiences, opinions and suggestions of the stakeholders in the Individualized Education Program (IEP) development team during the IEP preparation process. Nine families, 20 teachers and a school administrator who were in the IEP team and took part in the IEP preparation process participated in the research. Researcher diary, demographic data form, observation and semi-structured interviews were used in accordance with the principle of data triangulation while collecting data from the participants. The data obtained from the participants were analyzed by inductive analysis method. The data were analyzed with the QSR Nvivo 11 package program. As a result of the research, it was concluded that families should be involved in the IEP development process, but this would be possible depending on some preconditions, and one of these preconditions was family education. It has been observed that the stakeholders in the team have developed a communication system based on information sharing. It was observed that the stakeholders had difficulties in the IEP preparation process due to reasons such as insufficient training on the process, insufficient knowledge about the process and laws, and inexperience. According to another result of the research, it was stated that it would not be appropriate for individuals with special needs to take part in the IEP preparation process, but they could be included in the process if certain conditions were met. In addition, as a result of the research, various suggestions were presented on deep research and applications for the IEP development process.

Anahtar Kelimeler

special education, individualized education program (IEP), IEP team, IEP preparing psocess

Proje Numarası

Destekleyen kurum bulunmamaktadır

Kaynakça

Akcin, F. N. (2022). Identification of the processes of preparing individualized education programs (IEP) by special education teachers, and of problems encountered therein. Educational Researchand Reviews,17(1),31–45. Retrieved, January, 9, 2023 from https://doi.org/10.5897/ERR2021.4217
Allen, S. K., Smith, A. C., Test, D. W., Flowers, C., & Wood, W. M. (2001). The effects of self-directed IEP on student participation in IEP meetings. Career Development for Exceptional Individuals, 24(2), 107-120. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/088572880102400202 adresinden 03.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Arndt, S. A., Konrad, M., &Test, D. W. (2006). Effects of the self-directed IEP on student participation in planning meetings. Remedial and Special Education, 27(4), 194-207. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/07419325060270040101 adresinden 01.02.2017 tarihinde erişilmiştir.
Ayanoğlu, Ç., & Erdoğan, D. G. (2019). Okul yöneticilerinin özel gereksinimli öğrencilere bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) hazırlanması/uygulanması hakkındaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(4), 677-706.
Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12(1), 39-53. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000156 adresinden 12.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Avcıoğlu, H. (2012). Rehberlik ve araştırma merkezi (RAM) müdürlerinin tanılama, yerleştirme-izleme, bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) geliştirme ve kaynaştırma uygulamasında karşılaşılan sorunlara ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 2009-2031.
Bacon, J. K., & Causton-Theoharis, J. (2013). ‘It should be teamwork’: A critical investigation of school practices and parent advocacy in special education. International Journal of Inclusive Education, 17(7), 682-699. Retrieved january, 7, 2017 from https://doi.org/10.1080/13603116.2012.708060
Bafra Tike, L., Kargın, T. (2009). Sınıf öğretmenleri, rehber öğretmenler ve rehberlik araştırma merkezi çalışanlarının bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama sürecine ilişkin tutumları ve bu süreçte karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(4), 1933 - 1972. https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/97171/ adresinden 20.05.2023 tarihinde erişilmiştir.
Bambara, L. M., & Kern, L. (Eds.). (2005). Individualized supports for students with problem behaviors: Designing positive behavior plans. New York: Guilford Press.
Bateman, B. D. & Linden, M. A. (1998). Better IEPs: How to develop legally correct and educationally useful programs. Colorado: Sopris West.
Batu, E. S. (2006). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarında ekip çalışmalarına yer verilmesi. İçinde (Ed. Oğuz Gürsel), Bireyselleştirilmiş eğitim programları. (ss. 31-44). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları
Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Tüm Öğretmenler İçin Yol Haritası (2022) Millî Eğitim Bakanlığı, Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü. https://orgm.meb.gov.tr/www/bireysellestirilmis-egitim-programi-tum-ogretmenler-icin-yol-haritasi-kilavuzu-yayimlandi/icerik/2095 adresinden 18.01.2024 tarihinde erişilmiştir.
Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (2007). Qualitative research for education: An introduction to theories and methods. (5th. Edition). Pearson Education, Inc.
Broomhead, K. E. (2013). ‘You cannot learn this from a book’; pre-service teachers developing empathy towards parents of children with Special Educational Needs (SEN) via parent stories. European Journal of Special Needs Education, 28(2), 173-186. Retrieved february, 12, 2017, from https://doi.org/10.1080/08856257.2013.778109
Burunsuz, E., & İnce, M. (2020). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Ögretmenlerin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programının Uygulanmasına İlişkin Ögretmen Görüşleri. Mediterranean Journal of Educational Research, 14(31), 530-544.
Çetin, Ç. (2004). Özel eğitim alanında çalışmakta olan farklı meslek grubundaki eğitimcilerin yaşadığı güçlüklerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 35-46. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000073 adresinden 14.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Council for Exceptional Children, (1999), The IEP team guide. 1920 Association Drive, Reston, Virginia. Creswell, J. (2016). Araştırma deseni nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev.: S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerin görüşlerinin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden 04.03.2017 tarihinde erişilmiştir.
Eratay, E., Tekinaslan, İ.Ç., ve Yıkmış, A. (2012). Zihin engelliler sınıf öğretmenliğinin eğitim uygulama okulu programına ve öğretimde kullandıkları yöntemlere ilişkin görüşleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 137-15 https://doi.org/10.11616/AbantSbe.293 adresinden 03.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Felix, M., & Tymeson, G. (2016). Adapted physical education and sport. In (Eds. Joseph P. Winnick ve David L. Porretta) Individualized education program, (pp. 79-99). Leeds, United Kingdom: Human Kinetics.
Fish, W. W. (2006). Perceptions of parents of students with autism towards the IEP meeting: A case study of one family support group chapter. Education, 127(1), 56-6.
Fish, W. W. (2008). The IEP meeting: Perceptions of parents of students who receive special education services. Preventing School Failure: Alternative Education for Children and Youth, 53(1), 8-14. Retrieved January, 9, 2017 from https://doi.org/10.3200/PSFL.53.1.8-14
Friend, M., & Cook, L. (1992). Interactions: Collaboration skills for school professionals. New York: Longman Publishing Group.
Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. W. (2012). Educational research: Competencies for analysis and applications. Pearson Education, Inc.
Gilliam, J. E., & Coleman, M. C. (1981). Who influences IEP committee decisions? Exceptional Children, 47(8), 642-644. Retrieved January, 9, 2017 from https://doi.org/10.1177/001440298104700809
Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The Qualitative Report, 8(4), 597-606.
Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1), 1-16. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000103 adresinden 12.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Kirksey, J. J., Gottfried, M. A., & Freeman, J. A. (2022). Does Parental Involvement Change After Schools Assign Students an IEP?. Peabody Journal of Education, 97(1), 18-31. Retrieved, March, 5, 2023 from https://doi.org/10.26803/ijlter.22.1.2
Kozikoğlu, İ., & Albayrak, E. N. (2021). Teachers' attitudes and the challenges they experience concerning individualized education program (IEP): A mixed method study. Participatory Educational Research, 9(1), 98-115. Retrieved, February, 3, 2022 from https://doi.org/10.17275/per.22.6.9.1
MacLeod, K., Causton, J. N., Radel, M., & Radel, P. (2017). Rethinking the individualized education plan process: Voices from the other side of the table. Disability ve Society, 32(3), 381-400 Retrieved, february, 12, 2018 from https://doi.org/10.1080/09687599.2017.1294048
Martin, J. E., Van Dycke, J. L., Christensen, W. R., Greene, B. A., Gardner, J. E., &Lovett, D. L. (2006). Increasing student participation in IEP meetings: Establishing the self-directed IEP as an evidenced-based practice. Exceptional Children, 72(3), 299-316. Retrieved January, 1, 2018 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/001440290607200303
Martin, J. E., Marshall, L. H., Maxson, L. M., & Jerman, P. (1996). Self-directed IEP. Longmont, Co: Sopris West.
Mason, C. Y., McGahee-Kovac, M., Johnson, L., and Stillerman, S. (2002). Implementing student-led IEPs: Student participation & student and teacher reactions. Career Development for Exceptional Individuals, 25(2), 171-19 Retrieved January, 20, 2017 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/088572880202500206
Mason, C. Y., McGahee-Kovac, M., & Johnson, L. (2004). How to help students lead their IEP meetings. Teaching Exceptional Children, 36(3), 18-24 Retrieved January, 3, 2017 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/004005990403600302
Mereoiu, M., Abercrombie, S., & Murray, M. M. (2016). Structured ıntervention as a tool to shift views of parent–professional partnerships: Impact on attitudes toward the IEP. Exceptionality Education International, 26(1), 36-52. Retrieved January, 22, 2017 from https://doi.org/10.5206/eei.v26i1.7734
Murray, P. (2000). Disabled children, parents and professionals: Partnership on whose terms?. Disability & Society, 15(4), 683-698. Retrieved January, 1, 2017 from https://doi.org/10.1080/09687590050058251
Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implemention. San Francisco: Jossey-Bass.
Millî Eğitim Bakanlığı (2012) Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. https://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/mevzuat/Ozel_Egitim_Hizmetleri_Yonetmeligi_son.pdf adresinden 11.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Millî Eğitim Bakanlığı (2022) Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/10/20221025-10.htm adresinden 20.02.2023 tarihinde erişilmiştir.
O'Connor, U. (2008). Meeting in the middle? A study of parent–professional partnerships. European Journal of Special Needs Education, 23(3), 253-268. Retrieved March, 18, 2017 from https://doi.org/10.1080/08856250802130434
Öztürk, C. Ç., ve Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 145-159 https://dergipark.org.tr/en/pub/aibuefd/issue/1499/18144 adresinden 20.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Özyürek, M. (2010). Bireyselleştirilmiş eğitim programı temelleri ve geliştirilmesi. (7. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Royer, D. J. (2017). My IEP: A student-directed ındividualized education program model. Exceptionality, 25(4), 235-252.
Saban, A., ve Ersoy, A. (2016). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Salend, S. J. (2007). Individualized education programs. The preager handbook of special education. Westport: Preager Publishers.
Smith, J. A., Flower, P., & Larkin, M. (2009). Interpretative phenomenological analysis: Theory, method and research, London: Sage Pub.
Taylor, S. J., Bogdan, R., & DeVault, M. (2015). Introduction to qualitative research methods: A guidebook and resource. John Wiley & Sons.
Vuran, S., (2006). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi. İçinde (Ed. Oğuz Gürsel), Bireyselleştirilmiş eğitim programları, (ss. 1-12). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Winterman, K. G., & Rosas, C. E. (2014). The IEP checklist: Your guide to creating meaningful and compliant IEPs, Baltimore: Paul H. Brookes Pub.
Yaman, A. (2017). Kaynaştırma modeli ile eğitilen öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi ve uygulanmasına yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesi, [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Necmettin Erbakan Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden 19.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Yılmaz, M. F. (2013). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının (BEP) uygulanmasında ilköğretim kurumlarında görev yapan yöneticilerin karşılaştıkları engellerin incelenmesi (Gaziantep İli Merkez İlçeleri Örneği). [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Hasan Kalyoncu Üniversitesi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden 20.04.2018 tarihinde erişilmiştir. Yılmaz, E., ve Batu, E. S. (2016). Farklı branştan ilkokul öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı, yasal düzenlemeler ve kaynaştırma uygulamaları hakkındaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(3), 247-268. https://earsiv.anadolu.edu.tr/xmlui/handle/11421/11139 adresinden 03.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Zeitlin, V. M., & Curcic, S. (2014). Parental voices on individualized education programs: ‘Oh, IEP meeting tomorrow? Rum tonight!’. Disability & Society, 29(3), 373-387. Retrieved, January, 4, 2017 from https://doi.org/10.1080/09687599.2013.776493
Zirkel, P. A. (2016). Parental participation: The paramount procedural requirement under the IDEA. Connecticut Interest Law Journal, 15(1). 1-36. Retrieved, January, 1, 2017 from https://heinonline.org/HOL/Page?collection=journals&handle=hein.journals/cpilj15&id=10&men_tab=srchresults.
Zirkel, P. A., & Hetrick, A. (2017). Which procedural parts of the IEP process are the most judicially vulnerable? Exceptional Children, 83(2), 219-235. Retrieved, March, 14, 2018 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/0014402916651849

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 2, 351 - 375, 30.04.2024

Ömer Faruk Toprak Aysun Çolak

https://doi.org/10.30831/akukeg.1325209

Öz

Destekleyen Kurum

Destekleyen kurum bulunmamaktadır

Proje Numarası

Destekleyen kurum bulunmamaktadır

Teşekkür

Destekleyen kurum bulunmamaktadır

Kaynakça

Akcin, F. N. (2022). Identification of the processes of preparing individualized education programs (IEP) by special education teachers, and of problems encountered therein. Educational Researchand Reviews,17(1),31–45. Retrieved, January, 9, 2023 from https://doi.org/10.5897/ERR2021.4217
Allen, S. K., Smith, A. C., Test, D. W., Flowers, C., & Wood, W. M. (2001). The effects of self-directed IEP on student participation in IEP meetings. Career Development for Exceptional Individuals, 24(2), 107-120. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/088572880102400202 adresinden 03.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Arndt, S. A., Konrad, M., &Test, D. W. (2006). Effects of the self-directed IEP on student participation in planning meetings. Remedial and Special Education, 27(4), 194-207. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/07419325060270040101 adresinden 01.02.2017 tarihinde erişilmiştir.
Ayanoğlu, Ç., & Erdoğan, D. G. (2019). Okul yöneticilerinin özel gereksinimli öğrencilere bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) hazırlanması/uygulanması hakkındaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(4), 677-706.
Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12(1), 39-53. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000156 adresinden 12.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Avcıoğlu, H. (2012). Rehberlik ve araştırma merkezi (RAM) müdürlerinin tanılama, yerleştirme-izleme, bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) geliştirme ve kaynaştırma uygulamasında karşılaşılan sorunlara ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 2009-2031.
Bacon, J. K., & Causton-Theoharis, J. (2013). ‘It should be teamwork’: A critical investigation of school practices and parent advocacy in special education. International Journal of Inclusive Education, 17(7), 682-699. Retrieved january, 7, 2017 from https://doi.org/10.1080/13603116.2012.708060
Bafra Tike, L., Kargın, T. (2009). Sınıf öğretmenleri, rehber öğretmenler ve rehberlik araştırma merkezi çalışanlarının bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama sürecine ilişkin tutumları ve bu süreçte karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(4), 1933 - 1972. https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/97171/ adresinden 20.05.2023 tarihinde erişilmiştir.
Bambara, L. M., & Kern, L. (Eds.). (2005). Individualized supports for students with problem behaviors: Designing positive behavior plans. New York: Guilford Press.
Bateman, B. D. & Linden, M. A. (1998). Better IEPs: How to develop legally correct and educationally useful programs. Colorado: Sopris West.
Batu, E. S. (2006). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarında ekip çalışmalarına yer verilmesi. İçinde (Ed. Oğuz Gürsel), Bireyselleştirilmiş eğitim programları. (ss. 31-44). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları
Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Tüm Öğretmenler İçin Yol Haritası (2022) Millî Eğitim Bakanlığı, Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü. https://orgm.meb.gov.tr/www/bireysellestirilmis-egitim-programi-tum-ogretmenler-icin-yol-haritasi-kilavuzu-yayimlandi/icerik/2095 adresinden 18.01.2024 tarihinde erişilmiştir.
Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (2007). Qualitative research for education: An introduction to theories and methods. (5th. Edition). Pearson Education, Inc.
Broomhead, K. E. (2013). ‘You cannot learn this from a book’; pre-service teachers developing empathy towards parents of children with Special Educational Needs (SEN) via parent stories. European Journal of Special Needs Education, 28(2), 173-186. Retrieved february, 12, 2017, from https://doi.org/10.1080/08856257.2013.778109
Burunsuz, E., & İnce, M. (2020). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Ögretmenlerin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programının Uygulanmasına İlişkin Ögretmen Görüşleri. Mediterranean Journal of Educational Research, 14(31), 530-544.
Çetin, Ç. (2004). Özel eğitim alanında çalışmakta olan farklı meslek grubundaki eğitimcilerin yaşadığı güçlüklerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 35-46. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000073 adresinden 14.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Council for Exceptional Children, (1999), The IEP team guide. 1920 Association Drive, Reston, Virginia. Creswell, J. (2016). Araştırma deseni nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev.: S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerin görüşlerinin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden 04.03.2017 tarihinde erişilmiştir.
Eratay, E., Tekinaslan, İ.Ç., ve Yıkmış, A. (2012). Zihin engelliler sınıf öğretmenliğinin eğitim uygulama okulu programına ve öğretimde kullandıkları yöntemlere ilişkin görüşleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 137-15 https://doi.org/10.11616/AbantSbe.293 adresinden 03.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Felix, M., & Tymeson, G. (2016). Adapted physical education and sport. In (Eds. Joseph P. Winnick ve David L. Porretta) Individualized education program, (pp. 79-99). Leeds, United Kingdom: Human Kinetics.
Fish, W. W. (2006). Perceptions of parents of students with autism towards the IEP meeting: A case study of one family support group chapter. Education, 127(1), 56-6.
Fish, W. W. (2008). The IEP meeting: Perceptions of parents of students who receive special education services. Preventing School Failure: Alternative Education for Children and Youth, 53(1), 8-14. Retrieved January, 9, 2017 from https://doi.org/10.3200/PSFL.53.1.8-14
Friend, M., & Cook, L. (1992). Interactions: Collaboration skills for school professionals. New York: Longman Publishing Group.
Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. W. (2012). Educational research: Competencies for analysis and applications. Pearson Education, Inc.
Gilliam, J. E., & Coleman, M. C. (1981). Who influences IEP committee decisions? Exceptional Children, 47(8), 642-644. Retrieved January, 9, 2017 from https://doi.org/10.1177/001440298104700809
Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The Qualitative Report, 8(4), 597-606.
Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1), 1-16. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000103 adresinden 12.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Kirksey, J. J., Gottfried, M. A., & Freeman, J. A. (2022). Does Parental Involvement Change After Schools Assign Students an IEP?. Peabody Journal of Education, 97(1), 18-31. Retrieved, March, 5, 2023 from https://doi.org/10.26803/ijlter.22.1.2
Kozikoğlu, İ., & Albayrak, E. N. (2021). Teachers' attitudes and the challenges they experience concerning individualized education program (IEP): A mixed method study. Participatory Educational Research, 9(1), 98-115. Retrieved, February, 3, 2022 from https://doi.org/10.17275/per.22.6.9.1
MacLeod, K., Causton, J. N., Radel, M., & Radel, P. (2017). Rethinking the individualized education plan process: Voices from the other side of the table. Disability ve Society, 32(3), 381-400 Retrieved, february, 12, 2018 from https://doi.org/10.1080/09687599.2017.1294048
Martin, J. E., Van Dycke, J. L., Christensen, W. R., Greene, B. A., Gardner, J. E., &Lovett, D. L. (2006). Increasing student participation in IEP meetings: Establishing the self-directed IEP as an evidenced-based practice. Exceptional Children, 72(3), 299-316. Retrieved January, 1, 2018 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/001440290607200303
Martin, J. E., Marshall, L. H., Maxson, L. M., & Jerman, P. (1996). Self-directed IEP. Longmont, Co: Sopris West.
Mason, C. Y., McGahee-Kovac, M., Johnson, L., and Stillerman, S. (2002). Implementing student-led IEPs: Student participation & student and teacher reactions. Career Development for Exceptional Individuals, 25(2), 171-19 Retrieved January, 20, 2017 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/088572880202500206
Mason, C. Y., McGahee-Kovac, M., & Johnson, L. (2004). How to help students lead their IEP meetings. Teaching Exceptional Children, 36(3), 18-24 Retrieved January, 3, 2017 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/004005990403600302
Mereoiu, M., Abercrombie, S., & Murray, M. M. (2016). Structured ıntervention as a tool to shift views of parent–professional partnerships: Impact on attitudes toward the IEP. Exceptionality Education International, 26(1), 36-52. Retrieved January, 22, 2017 from https://doi.org/10.5206/eei.v26i1.7734
Murray, P. (2000). Disabled children, parents and professionals: Partnership on whose terms?. Disability & Society, 15(4), 683-698. Retrieved January, 1, 2017 from https://doi.org/10.1080/09687590050058251
Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implemention. San Francisco: Jossey-Bass.
Millî Eğitim Bakanlığı (2012) Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. https://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/mevzuat/Ozel_Egitim_Hizmetleri_Yonetmeligi_son.pdf adresinden 11.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Millî Eğitim Bakanlığı (2022) Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/10/20221025-10.htm adresinden 20.02.2023 tarihinde erişilmiştir.
O'Connor, U. (2008). Meeting in the middle? A study of parent–professional partnerships. European Journal of Special Needs Education, 23(3), 253-268. Retrieved March, 18, 2017 from https://doi.org/10.1080/08856250802130434
Öztürk, C. Ç., ve Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 145-159 https://dergipark.org.tr/en/pub/aibuefd/issue/1499/18144 adresinden 20.01.2017 tarihinde erişilmiştir.
Özyürek, M. (2010). Bireyselleştirilmiş eğitim programı temelleri ve geliştirilmesi. (7. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Royer, D. J. (2017). My IEP: A student-directed ındividualized education program model. Exceptionality, 25(4), 235-252.
Saban, A., ve Ersoy, A. (2016). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Salend, S. J. (2007). Individualized education programs. The preager handbook of special education. Westport: Preager Publishers.
Smith, J. A., Flower, P., & Larkin, M. (2009). Interpretative phenomenological analysis: Theory, method and research, London: Sage Pub.
Taylor, S. J., Bogdan, R., & DeVault, M. (2015). Introduction to qualitative research methods: A guidebook and resource. John Wiley & Sons.
Vuran, S., (2006). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi. İçinde (Ed. Oğuz Gürsel), Bireyselleştirilmiş eğitim programları, (ss. 1-12). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Winterman, K. G., & Rosas, C. E. (2014). The IEP checklist: Your guide to creating meaningful and compliant IEPs, Baltimore: Paul H. Brookes Pub.
Yaman, A. (2017). Kaynaştırma modeli ile eğitilen öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi ve uygulanmasına yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesi, [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Necmettin Erbakan Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden 19.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Yılmaz, M. F. (2013). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının (BEP) uygulanmasında ilköğretim kurumlarında görev yapan yöneticilerin karşılaştıkları engellerin incelenmesi (Gaziantep İli Merkez İlçeleri Örneği). [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Hasan Kalyoncu Üniversitesi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden 20.04.2018 tarihinde erişilmiştir. Yılmaz, E., ve Batu, E. S. (2016). Farklı branştan ilkokul öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı, yasal düzenlemeler ve kaynaştırma uygulamaları hakkındaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(3), 247-268. https://earsiv.anadolu.edu.tr/xmlui/handle/11421/11139 adresinden 03.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Zeitlin, V. M., & Curcic, S. (2014). Parental voices on individualized education programs: ‘Oh, IEP meeting tomorrow? Rum tonight!’. Disability & Society, 29(3), 373-387. Retrieved, January, 4, 2017 from https://doi.org/10.1080/09687599.2013.776493
Zirkel, P. A. (2016). Parental participation: The paramount procedural requirement under the IDEA. Connecticut Interest Law Journal, 15(1). 1-36. Retrieved, January, 1, 2017 from https://heinonline.org/HOL/Page?collection=journals&handle=hein.journals/cpilj15&id=10&men_tab=srchresults.
Zirkel, P. A., & Hetrick, A. (2017). Which procedural parts of the IEP process are the most judicially vulnerable? Exceptional Children, 83(2), 219-235. Retrieved, March, 14, 2018 from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/0014402916651849

Toplam 55 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	İngilizce
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Ömer Faruk Toprak 0000-0002-6673-6702 Aysun Çolak 0000-0001-6645-2593
Proje Numarası	Destekleyen kurum bulunmamaktadır
Erken Görünüm Tarihi	15 Nisan 2024
Yayımlanma Tarihi	30 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi	10 Temmuz 2023
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2024 Cilt: 17 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA	Toprak, Ö. F., & Çolak, A. (2024). IEP Team Members’ Experiences On the Process Of Preparing Individualized Education Program In A Secondary School. Journal of Theoretical Educational Science, 17(2), 351-375. https://doi.org/10.30831/akukeg.1325209

Kapak Resmi İndir

Makale Dosyaları

Tam Metin