Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Teaching of the “Elements of the Sentence” Topic That Is Found In the 4th Grade “Gramar” Curriculum of Primary Schools with the Support of Outdoor Activities

Yıl 2017, Cilt: 2017 Sayı: 9, 521 - 531, 31.10.2017

Öz

 This study is performed for the
purpose of teaching the “elements of the sentence” topic that is found in the
4th grade curriculum of primary schools with the support of outdoor activities.
The study was carried out with 20 students who were in the 4th grade of primary
school in Samsun in 2016-2017 education year. The data were collected from the
qualitative research methods by action research and the observation and
interview form was used. The activities prepared by the researchers have been
applied by establishing interdisciplinary connections with Mathematics,
Physical Education and Science lessons in addition to Turkish lessons, after
the reception of expert view. During the activities, station, brain storming
and discussion were the teaching methods and techniques that was used. Before
the activities were applied, they were told and explained to the class teacher and
then the activities were done with the participation of the whole class. Activities
in the study were organized as outdoor and indoor, respectively. In the
outdoor, activities to facilitate students' learning were practiced; and in the
implementations made in the classroom, there were activities that will
highlight the topic and help to get feedback about whether the subject is
learned or not. As a result of the evaluations after the end of the exercises,
it was seen that the participants were entertained, learned by amusement, they
were physically able to discharge their energy, and were able to actively
participate in the process. In addition to these, it has been observed that the
peer interaction was strengthened, the motivation and curiosity towards the
lesson was increased. Taking into consideration the results obtained, it is
considered that learning can be facilitated by applying outdoor activities in
other subjects or in other subjects of the Turkish grammar lectures, and it is
thought that the student can be motivated more by being provided with curiosity
about the next step. Therefore, we think that this study is important in terms
of providing a new point of view to the field, diversifying the teaching
effectiveness, bringing the teaching activity out of the classroom environment
and contributing to the field.

Kaynakça

  • ALAT, Z., AKGÜMÜŞ. Ö. ve CAVALI, D. (2012). Okul öncesi eğitimde açık hava etkinliklerine yönelik öğretmen görüş ve uygulamaları, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (3), 47-62.
  • ARMAĞAN, B. (2015). “İlkokul dördüncü sınıf fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları: bir eylem araştırması”, Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • AY, Y., ANAGÜN, Ş. S. ve DEMİR, Z. M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde okul dışı öğrenme hakkındaki görüşleri, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (15), 103-118.
  • BİNBAŞIOĞLU, C. (2000). Okulda Ders Dışı Etkinlikler Öğretmen Kitapları Dizisi, MEB Yayınları: İstanbul.
  • ÇELİK, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler, Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 1-15.
  • ELENA, M. (2015). The influence of outdoor education activities on the young people’s psycho motile development, Gymnasium Scientific Journal of Education, Sports and Health, 16 (1).
  • HOTAMAN, D. (2017). Eğitim programlarının geliştirilmesinde felsefenin rolü, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (2), 430-437.
  • JAMES, J. K. & WILLIAMS, T. (2017). School-based experiential outdoor education: a neglected necessity, Journal of Experiential Education, 40 (1), 58-71.
  • KARADOĞAN, S. (2016) Eğitimde Sınıf-Okul Dışı Öğrenme Uygulamaları ve Yaşanan Sorunlar, İçinde: Türkiye’de Eğitim Sorunlarına Yönelik Akademik Değerlendirmeler-I, Editör: Recep Aksu, s.47-84, Maya Akademi Yayıncılık: Ankara.
  • KIRIKOĞLU, S. (2004). “Doğa eğitimi programlarının uygulama boyutunda planlama sürecinin rolü”, Yüksek Lisans Derecesi İçin Gerekli Çalışmaları Yerine Getirerek Onaya Sunulan Tez, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KURUDAYIOĞLU, M. ve SOYSAL, T. (2016). Cumhuriyet dönemi ilkokul Türkçe dersi öğretim programlarının söz varlığının geliştirilmesi açısından incelenmesi, Anadili Eğitimi Dergisi, 4 (4), 559-598.
  • MALA, N. (2011). “Cumhuriyetten günümüze ilköğretim programlarının faydacı ve ilerlemeci ekole uygunluğu bakımından değerlendirilmesi”, Doktora Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • OKUR, E. UYGUN, S.(2013), Examining of outdoor education development in the world and in Turkey, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 33-42
  • OKUR, E. (2012). “Sınıf dışı deneyimsel Öğretim: ekoloji uygulaması”, Doktora Tezi, Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • ÖZDEMİR, O. (2010). Doğa deneyimine dayalı çevre eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin çevrelerine yönelik algı ve davranışlarına etkisi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.
  • POTTER, T. G. & DYMENT, J. E. (2016). Is outdoor education a discipline? Insights, gaps and future directions, Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 16 (2), 146-159.
  • REMINGTON, T & LEGGE, M. (2017). Outdoor education in rural primary schools in New Zealand: a narrative inquiry, Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 17 (1), 55-66.
  • QUAY, J. (2016). Outdoor education and school curriculum distinctiveness: more than content, more than process, Journal of Outdoor and Enviromental Education, 19 (2), 42-50.
  • SAĞLAMER YAZGAN, B. (2013). “Araştırmaya dayalı sınıf dışı laboratuvar etkinliklerinin öğrencilerin araştırma-sorgulama becerilerine ve çevreye karşı tutumlarına etkisi”, Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • SEGGIE, F. N. ve BAYYURT, Y. (2015). Nitel Araştırma, Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları, 1. Baskı, Anı Yayıncılık: Ankara.
  • SÖZEN, Y. (2015). “Sınıf içi öğrenmeleri destekleyen okul dışı aktif öğrenmeler: bir meta-sentez çalışması”, Doktora Tezi, Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • TATAR, N. ve BAĞRIYANIK, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri, Elemantary Education Online, 11 (4), 883-896.
  • YAŞIN, İ. (2012). “İlköğretim 2. Kademe ve ortaöğretimde ders dışı etkinliklere katılan öğretmen ve öğrencilerin ders dışı etkinliklerden beklentileri (Yozgat ili örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • YILDIZ, N. O., ÖZEN, G. ve BOSTANCI, T. G. (2016). The effects of one-day outdoor education on self efficacy, Journal of Human Sciences, 13 (3), 6098-9103.

İlkokul 4. Sınıf Müfredatında Yer Alan Cümlenin Öğeleri Konusunun Sınıf Dışı (Outdoor) Etkinliklerle Desteklenerek Öğretilmesi

Yıl 2017, Cilt: 2017 Sayı: 9, 521 - 531, 31.10.2017

Öz

 Bu çalışma, ilkokul 4.sınıf müfredatındaki
“Cümlenin Öğeleri” konusunun sınıf dışı uygulamalar ile desteklenerek öğretilmesi
amacıyla yapılmıştır. Çalışma, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Samsun ilindeki
bir ilkokulun 4.sınıfında okuyan 20 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veriler,
nitel araştırma yöntemlerinden eylem araştırması yapılarak toplanmış ve çalışmada
gözlem ve görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmacılar tarafından hazırlanan etkinlikler,
uzman görüşü alındıktan sonra, Türkçe dersi dışında Matematik, Beden Eğitimi ve
Fen ve Teknoloji dersleri ile disiplinlerarası ilişkiler kurularak uygulanmıştır.
Etkinlikler sırasında öğretim yöntem ve tekniklerinden istasyon, beyin fırtınası,
tartışma kullanılmıştır. Etkinlikler uygulanmadan önce sınıf öğretmenine anlatılarak
öğretmenin görüşleri alınmış daha sonra tüm sınıfın katılımıyla etkinlikler gerçekleştirilmiştir.
Çalışmada etkinlikler sırasıyla sınıf dışı ve sınıf içi olarak düzenlenmiştir.
Sınıf dışı uygulamada, öğrencilerin öğrenmelerini kolaylaştırmaya yönelik
etkinlikler; sınıfın içinde yapılan uygulamada ise konuyu pekiştirici ve
konunun öğrenilip öğrenilmediğine ilişkin dönüt alınmasına yardımcı olacak
etkinlikler yapılmıştır. Uygulamalar bittikten sonra yapılan değerlendirmeler
sonucunda katılımcıların eğlenerek öğrendikleri, fiziksel anlamda enerjilerini
atabildikleri ve sürece aktif olarak katılabildikleri görülmüştür. Bunların yanı
sıra akran etkileşiminin güçlendiği, derse karşı güdülenme ve merak duygusunun
arttığı gözlemlenmiştir. Elde edilen sonuçlar göz önüne alındığında, diğer
derslerde ya da Türkçe dersinin başka konularında sınıf dışı etkinlikler
uygulanarak öğrenmenin kolaylaştırılabileceği ve öğrencinin bir sonraki adımı
merak etmesi sağlanarak derse daha çok güdülenmesinin sağlanabileceği düşünülmektedir.
Dolayısıyla bu çalışmanın, alana yeni bir bakış açısı kazandırması, öğretim
etkinliğini çeşitlendirmesi, öğretimi sınıf ortamının dışına çıkarması ve alan
yazına katkı sağlaması açısından önemli olduğunu düşünmekteyiz.

Kaynakça

  • ALAT, Z., AKGÜMÜŞ. Ö. ve CAVALI, D. (2012). Okul öncesi eğitimde açık hava etkinliklerine yönelik öğretmen görüş ve uygulamaları, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (3), 47-62.
  • ARMAĞAN, B. (2015). “İlkokul dördüncü sınıf fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları: bir eylem araştırması”, Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • AY, Y., ANAGÜN, Ş. S. ve DEMİR, Z. M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde okul dışı öğrenme hakkındaki görüşleri, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (15), 103-118.
  • BİNBAŞIOĞLU, C. (2000). Okulda Ders Dışı Etkinlikler Öğretmen Kitapları Dizisi, MEB Yayınları: İstanbul.
  • ÇELİK, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler, Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 1-15.
  • ELENA, M. (2015). The influence of outdoor education activities on the young people’s psycho motile development, Gymnasium Scientific Journal of Education, Sports and Health, 16 (1).
  • HOTAMAN, D. (2017). Eğitim programlarının geliştirilmesinde felsefenin rolü, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (2), 430-437.
  • JAMES, J. K. & WILLIAMS, T. (2017). School-based experiential outdoor education: a neglected necessity, Journal of Experiential Education, 40 (1), 58-71.
  • KARADOĞAN, S. (2016) Eğitimde Sınıf-Okul Dışı Öğrenme Uygulamaları ve Yaşanan Sorunlar, İçinde: Türkiye’de Eğitim Sorunlarına Yönelik Akademik Değerlendirmeler-I, Editör: Recep Aksu, s.47-84, Maya Akademi Yayıncılık: Ankara.
  • KIRIKOĞLU, S. (2004). “Doğa eğitimi programlarının uygulama boyutunda planlama sürecinin rolü”, Yüksek Lisans Derecesi İçin Gerekli Çalışmaları Yerine Getirerek Onaya Sunulan Tez, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KURUDAYIOĞLU, M. ve SOYSAL, T. (2016). Cumhuriyet dönemi ilkokul Türkçe dersi öğretim programlarının söz varlığının geliştirilmesi açısından incelenmesi, Anadili Eğitimi Dergisi, 4 (4), 559-598.
  • MALA, N. (2011). “Cumhuriyetten günümüze ilköğretim programlarının faydacı ve ilerlemeci ekole uygunluğu bakımından değerlendirilmesi”, Doktora Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • OKUR, E. UYGUN, S.(2013), Examining of outdoor education development in the world and in Turkey, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 33-42
  • OKUR, E. (2012). “Sınıf dışı deneyimsel Öğretim: ekoloji uygulaması”, Doktora Tezi, Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • ÖZDEMİR, O. (2010). Doğa deneyimine dayalı çevre eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin çevrelerine yönelik algı ve davranışlarına etkisi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.
  • POTTER, T. G. & DYMENT, J. E. (2016). Is outdoor education a discipline? Insights, gaps and future directions, Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 16 (2), 146-159.
  • REMINGTON, T & LEGGE, M. (2017). Outdoor education in rural primary schools in New Zealand: a narrative inquiry, Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 17 (1), 55-66.
  • QUAY, J. (2016). Outdoor education and school curriculum distinctiveness: more than content, more than process, Journal of Outdoor and Enviromental Education, 19 (2), 42-50.
  • SAĞLAMER YAZGAN, B. (2013). “Araştırmaya dayalı sınıf dışı laboratuvar etkinliklerinin öğrencilerin araştırma-sorgulama becerilerine ve çevreye karşı tutumlarına etkisi”, Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • SEGGIE, F. N. ve BAYYURT, Y. (2015). Nitel Araştırma, Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları, 1. Baskı, Anı Yayıncılık: Ankara.
  • SÖZEN, Y. (2015). “Sınıf içi öğrenmeleri destekleyen okul dışı aktif öğrenmeler: bir meta-sentez çalışması”, Doktora Tezi, Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • TATAR, N. ve BAĞRIYANIK, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri, Elemantary Education Online, 11 (4), 883-896.
  • YAŞIN, İ. (2012). “İlköğretim 2. Kademe ve ortaöğretimde ders dışı etkinliklere katılan öğretmen ve öğrencilerin ders dışı etkinliklerden beklentileri (Yozgat ili örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • YILDIZ, N. O., ÖZEN, G. ve BOSTANCI, T. G. (2016). The effects of one-day outdoor education on self efficacy, Journal of Human Sciences, 13 (3), 6098-9103.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Elif Omca Çobanoğlu

Ayça Cirit Gül

Yayımlanma Tarihi 31 Ekim 2017
Gönderilme Tarihi 5 Ekim 2017
Kabul Tarihi 31 Ekim 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 2017 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Çobanoğlu, E. O., & Cirit Gül, A. (2017). İlkokul 4. Sınıf Müfredatında Yer Alan Cümlenin Öğeleri Konusunun Sınıf Dışı (Outdoor) Etkinliklerle Desteklenerek Öğretilmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2017(9), 521-531.