Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

UNWRITTEN LAWS IN KIZILIRMAK DELTA: THE ROLE OF TRADITIONAL ECOLOGICAL KNOWLEDGE IN THE PROTECTION OF A WETLAND

Yıl 2020, Sayı: 42, 303 - 327, 25.07.2020
https://doi.org/10.32003/igge.725686

Öz

Sulak alanlar, çok çeşitli karasal, kıyı ve deniz habitatlarını birleştiren bir dizi ortak özelliğe sahip ekosistemlerdir ve bu kaynakların korunması, yönetimi ve gelecek nesillere aktarımı büyük önem taşımaktadır. Ancak sulak alanların korunmasında ve sürdürülebilir bir şekilde kullanılmasında Geleneksel Ekolojik Bilgi (GEB), çoğu zaman göz ardı edilir. Bu çalışma, sulak alanın korunmasında ve sürdürülebilir kullanımında GEB’in rolünün belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma Türkiye’nin en önemli sulak alanlarından biri olan ve UNESCO Doğal Miras Geçici Listesi’nde bulunan Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’nda gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden etnografya (etnografik) yöntemi kullanılmıştır. Etnografya yöntemi, insan topluluğuna ilişkin sosyal yaşam sürecini, davranış biçimlerini, ilişkiler ve kod sistematiğini analiz ederek niteliksel sonuçlara ulaşmayı amaçlamaktadır. Veriler, katılımsız gözlem ve yarı yapılandırılmış görüşme formları yardımıyla toplanmış ve verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Yöntem kapsamında Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’ndaki GEB örnekleri değerlendirilmiş ve sulak alanın korunmasına ilişkin yedi tema belirlenmiştir. Bulgular, Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’nda GEB’ in bir parçası olan geleneksel uygulama ve ritüellerin, dolaylı olarak Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’nın geçmişten günümüze doğal bir birim olarak kalmasına katkı sağladığını ve sulak alandaki kaynakların yerel halk tarafından akıllıca kullanılmasına rehberlik ettiğini göstermektedir. Sonuç olarak Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’ndaki GEB örnekleri, özellikle sulak alanın korunmasında ve sürdürülebilir kullanımında modern koruma yaklaşımlarına entegre edilerek katkıda bulunabilecek pratik bilgiler içermektedir.

Kaynakça

  • Adaman, F., Hakyemez, S. & Özkaynak, B. (2009). The political ecology of a Ramsar site conservation failure: the case of Burdur Lake, Turkey. Environment and Planning C: Government and Policy, 27(5), 783-800.
  • Akalın, L. S. (1993). Türk folklorunda kuşlar. Ankara: Kültür Bakanlığı.
  • Appiah-Opoku, S. (1999). Indigenous institutions and resource management in Ghana. Indigenous Knowledge and Development Monitor, 7(3), 15-17.
  • Arı, Y. & Derinöz, B. (2011). How not to manage a wetland? The case of Lake Marmara (Manisa) with a cultural ecological perspective. Turkish Journal of Geographical Sciences, 9(1), 41-60.
  • Arı, Y. (2001). Visions of a Wetland: Linking Culture and Conservation at Lake Manyas, Turkey (Doctoral Thesis, The University of Texas at Austin, USA).
  • Arı, Y. (2003a). Kuş Cenneti Milli Parkında park yönetimi-yöre halkı ilişkisi. Doğu Coğrafya Dergisi, 8(9), 7-37.
  • Arı, Y. (2003b). Manyas Gölü'nün kültürel ekolojisi: Tarihi süreçte adaptasyon ve değişimi. Türk Coğrafya Dergisi, 40, 75-97.
  • Arı, Y. (2003c). Manyas Gölü’nde yerel halkın doğa koruma programları ve korumacıları algılaması. 1. Sırrı Erinç Sempozyumu Genişletilmiş Bildiri Özetleri içinde (s. 22-27). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Yayını. 22 Ocak 2020 tarihinde http://docplayer.biz.tr/1270232-Manyas-golu-nde-yerel-halkin-doga- koruma-programlari-ve-doga-korumacilari-algilamasi.html, adresinden edinilmiştir.
  • Arı, Y. (2006). Ramsar Sözleşmesi’nin doğa koruma yaklaşımına eleştirel bir bakış. Doğu Coğrafya Dergisi, 11(15), 275-302. 20 Mart 2020 tarihinde http://dspace.balikesir.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12462/5087/y%c4%b1lmaz-ar%c4%b1.pdf?sequence=1&isAllowed=y adresinden edinilmiştir.
  • Arı, Y. (2019). Gönen Çayı Deltası sulak alaninda (Balıkesir) doğa koruma: Su, kültür ve yaşam. lnternational Journal of Geography and Geography Education, 40, 151-171.
  • Baylan, E. & Karadeniz, N. (2016). Doğal kaynakların birlikte yönetimi: katılımcı planlama ve kolaboratif yaklaşım. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 26(4), 648- 661. DOI: 10.29133/yyutbd.282848
  • Berkes, F. (1993). Traditional ecological knowledge in perspective. In J.T. Inglis (Eds.), Traditional ecological knowledge: Concepts and cases (pp. 1-9). Canadian Museum of Nature/International Development Research Centre, Ottawa. Retrieved April 02, 2020, from https://books.google.com.tr/books? hl=tr&lr=&id=J2CNS64AFvsC&oi=fnd&pg=PA1&dq.
  • Berkes, F. (1999). Sacred ecology. Taylor & Francis e-Library. Retrieved March 12, 2020, from https://epdf.pub/sacred-ecology.html.
  • Berkes, F., Colding, J. & Folke, C. (2000). Rediscovery of Traditional Ecological Knowledge as adaptive management. Ecological Applications, 10, 1251–1262.
  • Bhaswati, D. & Deka,S. (2019). Explorıng the exquısıteness of Tradıtıonal Ecologıcal Knowledge: A case study of Merbeel Wetland, North East Indıa. EM international, 25, 270- 274.
  • Bulut, İ. (2011). Anadolu’da inanışların ve geleneklerin doğa korunması açısından önemi üzerine örnekler. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(46), 119-134.
  • Calheiros, D. F., Seidl, A. F. & Ferreira, C. J. (2000). Participatory research methods in environmental science: local and scientific knowledge of a limnological phenomenon in the Pantanal wetland of Brazil. Journal of Applied Ecology, 37(4), 684-696.
  • Can, Ö. & Taş, B. (2012). Ramsar alanı içinde yer alan Cernek Gölü ve sulak alanının (Kızılırmak Deltası, Samsun) ekolojik ve sosyo-ekonomik önemi. TÜBAV Bilim Dergisi, 5(2), 1-11.
  • Chunhabunyatip, P., Sasaki, N., Grünbühel, C., Kuwornu, J. & Tsusaka, T. (2018). Influence of ındigenous spiritual beliefs on natural resource management and ecological conservation in Thailand. Sustainability, 10(8), 2842.
  • Çağırankaya, S.S. & Köylüoğlu, F. (2013). Sulak alan kavramı, Sulak alan nedir? Sulak alan sınıflandırması. S.S. Çağırankaya & B.T. Meriç (Ed.), Sulak Alanlar içinde (s. 7-39). Ankara: Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Çalışkan, V. (2003). Amik Ovası ve Amik Gölü: bir sulak alanı kurutma deneyiminin günümüze ulaşan etkileri. Türk Coğrafya Dergisi, 41, 97-125.
  • Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü (2019). Samsun Kızılırmak Deltası Doğal Sit Alanları Sulak Alan ve Kuş Cenneti (2019-2023) Yönetim Planı, Ankara. 12 Mart 2020 tarihinde https://webdosya.csb.gov.tr/db/tab/icerikler/k-z-l-rmak_yp_tr-20180921095516.pdf, adresinden edinilmiştir.
  • Demir, C.Y. (2015). Osmanlı’dan günümüze Samsun Sahil Sulama Projelerinin 101 yıllık tarihi. Bütün Şehir Dergisi, 1(6), 48-52.
  • Dudley, N., Stolton, S., Belokurov, A., Krueger, L., Lopoukhine, N., MacKinnon, K., Sandwith, T. & Sekhran, N. (Ed.) (2010); Natural Solutions: Protected areas helping people cope with climate change. Switzerland and USA: IUCNWCPA, TNC, UNDP, WCS, The World Bank and WWF. Retrieved February 22, 2020, from https://www.iucn.org/sites/dev/files/import/downloads/natural_solutions.pdf.
  • Duri, F. & Mapara, J. (2007). Environmental awareness and management in pre-colonial Zimbabwe. Zimbabwe Journal of Geographical Research, 1(2), 98-111.
  • Eaton, D., & Sarch, M. T. (1997). Economic Importance of Wild Resources in the Hadejia-Nguru Wetlands, Nigeria. CREED Working Paper Series No: 13. Retrieved March 15, 2020, from https://pubs.iied.org/pdfs/8132IIED.pdf.
  • Evered, K. (2012). Political ecologies of Turkey's wetlands and Lake Burdur: The case of Demirel and the duck. The Arab World Geographer, 15(1), 45-71.
  • Evliya Çelebi (2005). Seyahatnameden seçmeler. İstanbul: Toker Yayınları.
  • Franco, D. & Luiselli, L. (2014). Shared ecological knowledge and wetland values: A case study. Land Use Policy, 41, 526-532.
  • Gottlieb, R.S. (1996). This Sacred Earth: Religion, Nature, Environment. New York: Routledge.
  • Gürbüz, S. & Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Hasbek, M. & Arı, Y. (2018). Bizim gölümüzü bize vermeyecekler: Karamık Gölü'nün (Afyonkarahisar) kültürel ve politik ekolojisi. Eastern Geographical Review, 23(40).
  • Hasbek, M. (2018). Karamık Gölü'nün (Afyonkarahisar) kültürel ve politik ekolojisi. (Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir). http://dspace.balikesir.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12462/3426/Mustafa_Hasbek.pdf?sequence=1&isAllowed=y, adresinden edinilmiştir.
  • Hürriyet gazetesi (2018, 30 Aralık). Kuş cennetinde ördek katliamı. 28 Aralık 2019 tarihinde https://www.hurriyet.com.tr/gundem/kus-cennetinde-ordek-katliami-kar-maskesi- takmislar-41068167, adresinden edinilmiştir.
  • Jacobsen, D., Laursen, S. K., Hamerlik, L., Hansen, K. M., Tsering, T. & Zhu, B. (2013). Sacred fish: on beliefs, fieldwork, and freshwater food webs in Tibet. Frontiers in Ecology and the Environment, 11(1), 50-51.
  • Jain, A., Sundriyal, M., Roshnibala, S., Kotoky, R., Kanjilal, P. B., Singh, H. B. & Sundriyal, R. C. (2011). Dietary use and conservation concern of edible wetland plants at indo- burma hotspot: a case study from northeast India. Journal of ethnobiology and ethnomedicine, 7(1), 29.
  • Karadeniz, N., Tırıl, A. & Baylan, E. (2009). Wetland management in Turkey: Problems, achievements and perspectives. African Journal of Agricultural Research, 4(11), 1106- 1119.
  • Keddy, P.A. (2010). Wetland ecology: principles and conservation (2nd ed.). New York: Cambridge University Press.
  • Kıymaz, S. (2009). Seyfe Gölü Sulak Alanı ve su kaynakları yönetimine ilişkin sorunlar ve çözüm önerileri. Ecological Life Sciences, 5(2), 174-185.
  • Klubnikin, K., Annett, C., Cherkasova, M., Shishin, M. & Fotieva, I. (2000). The sacred and the scientific: traditional ecological knowledge in Siberian river conservation. Ecological Applications, 10(5), 1296-1306.
  • Korkmaz, H. & Gürbüz, M. (2008). Amik Gölü’nün kültürel ekolojisi. Marmara Coğrafya Dergisi, 17, 1-26.
  • Krishna, N. (2008). Sacred animals of India. Chennai: C.P.R. Environmental Education Centre.
  • Madhusudan, M.D. & Karanth, K. U. (2002). Local hunting and the conservation of large mammals in India. Ambio,3(1), 49–54.
  • Mason, J. (2002). Qualitative researching (Second Ed.). London: SAGE Publications.
  • McGregor, S., Lawson, V., Christophersen, P., Kennett, R., Boyden, J., Bayliss, P., Liedloff, A.C., Mckaige, B. & Andersen, A.N. (2010). Indigenous wetland burning: conserving natural and cultural resources in Australia’s World Heritage-listed Kakadu National Park. Human Ecology, 38(6), 721-729.
  • Mehta, S. (2017). Role of traditional practices in conserving environment: A case of Manesar Village, Gurgaon. Journal of Humanities and Social Science (JHSS), 22(11), 10-16.
  • Merriam, S.B. (2013). Nitel araştırma. Desen ve uygulama için bir rehber (Çev: S. Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Miles, M. B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (Second Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Millennium Ecosystem Assessment (2005) Ecosystems and human well-being: Wetlands and water synthesis. World Resources Institute, Washington, DC. Retrieved January 17, 2020, from https://www.millenniumassessment.org/documents/document.358.aspx.pdf.
  • Mukul, S.A., Rashid, A.M. & Uddin, M.B. (2012). The role of spiritual beliefs in conserving wildlife species in religious shrines of Bangladesh. Biodiversity, 13, 108–114.
  • Ndlovu, C. & Manjeru, L. (2014). The influence of rituals and taboos on sustainable wetlands management: The case of Matobo District in Matabeleland South Province. International Journal of Scientific and Research Publications, 4(4), 1-3.
  • Özesmi, U. (1999). Conservation Strategies for Sustainable Resource Use in the Kızılırmak Delta in Turkey. (Doctoral Thesis, University of Minnesota, ABD). Retrieved March 17, 2020, from https://books.google.com.tr/books?id=3sufHwAACAAJ&q=resource+use+practices&hl=tr&source=gbs_word_cloud_r&cad=6
  • Pattiselanno, F., Koibur, J. F. & Yohanes, C. H. (2016). Traditional Ecological Knowledge (TEK) in hunting: From culture to nature. KnE Social Sciences. 1, 1-5. DOI 10.18502/2016/kss. v1i1.436
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev: M. Bütün & S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
  • Provincia di Roma (2009). La Provincia Capitale: rapporto annuale sull’area romana 2007–2008. Retrieved Ocak 17, 2020, from https://static.cittametropolitanaroma.it/uploads/RapportoAnnuale2007-2008.pdf.
  • Ramsar (2018). The cultural and spiritual significance of wetlands – supporting the integration of nature and culture in their governance and management. Expert workshop, International Academy for Nature Conservation, Isle of Vilm, Germany. 26 February – 2 March 2018. Retrieved Şubat 18, 2020, from https://www.ramsar.org/sites/default/files/ramsar_culture_workshop_vilm_-_report.pdf.
  • Sachdeva, S. (2017). The influence of sacred beliefs in environmental risk perception and attitudes. Environment and Behavior, 49(5), 583-600.
  • Samsun Valiliği (2019). Kızılırmak Deltası, Kuş Cenneti ve mandacılık. 08 Aralık 2019 tarihinde http://samsun.gov.tr/kizilirmak-deltasi-kus-cenneti-ve-mandacilik1, adresinden edinilmiştir.
  • Sarı, M. (2013). Hurafelerle kutsanıp günümüze ulaşan değerler. Ocak 09, 2020 tarihinde https://www.memurlar.net/haber/370716/hurafelerle-kutsanip-gunumuze-ulasan- degerler.html, adresinden edinilmiştir.
  • Schmidt, P. M. & Peterson, M.J. (2009). Biodiversity conservation and ındigenous land management in the era of self-determination. Conservation Biology, 23, 1458–1466.
  • Secretariat of the Convention on Biyological Diversity (2004). The ecosystem approach (CDB Guidelines) Montreal: Secretariat of the Convention on Biyological Diversity. Montreal, Quebec, Canada. Retrieved February 25, 2020, from https://www.cbd.int/doc/publications/ea-text-en.pdf.
  • Turyahabwe, N., Tumusiime, D. M., Kakuru, W., & Barasa, B. (2013). Wetland use/cover changes and local perceptions in Uganda. Sustainable Agriculture Research, 2(526- 2016-37853).
  • Udgaonkar, S. (2002). The recording of traditional knowledge: Will it prevent 'bio-piracy'? Current Science, 82(4), 413-419.
  • Verschuuren, B. (2016). Religious and spiritual aspects of wetland management. In C. M. Finlayson, G. R. Milton, R. C. Prentice & N. C. Davidson (Eds.). The wetland book (pp. 1-11). Netherlands: Springer.
  • Von den Driesch, A., Kessler, D., Steinmann, F., Berteaux, V. & Peters, J. (2005). Mummified, deified and buried at Hermopolis Magna the sacred birds from Tuna El-Gebel., middle Egypt. Egypt and the Levant, 15, 203-244.
  • Walter, K. J. (2015). Sacred Trees among the Tamil People of South India. Suomen Antropologi: Journal of the Finnish Anthropological Society, 40(1), 47-65.
  • WWF (2008). Türkiye’deki Ramsar alanları değerlendirme raporu. 28 Aralık 2019 tarihinde http://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/wwf_turkiye_ramsar_alanlari_degerlendirme_raporu.pdf, adresinden edinilmiştir.
  • Yazıcı, H. & Şahin, İ. F. (1999). Demiryurt (Tödürge-Sivas) sulak alanı ve yakın çevresinde coğrafi gözlemler. Türk Coğrafya Dergisi, 34, 19-30.
  • Yeniyurt, C., Çağırankaya, S., Lise, Y. & Ceran, Y. (2008). Kızılırmak Deltası Sulak Alan Yönetim Planı 2008-2012. Ankara: Çevre ve Orman Bakanlığı.
  • Yeniyurt, C., Hemmami, M., Çağırankaya, S. & Koopmanschap, E. (2011). Türkiye'nin Ramsar alanlarında sulak alan yönetim planları değerlendirme raporu. Ankara: Doğa Derneği, 34.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Yılmaz, C. (2005). Kızılırmak Deltasında meydana gelen erozyonun coğrafi analizi. O. Tüysüz & M. K. Erturaç (Ed.), TURQUA-Türkiye Kuvaterner Sempozyumu V Bildiriler Kitabı içinde (s. 227–234). İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü Yayını.

KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ

Yıl 2020, Sayı: 42, 303 - 327, 25.07.2020
https://doi.org/10.32003/igge.725686

Öz

Sulak alanlar, çok çeşitli karasal, kıyı ve deniz habitatlarını birleştiren bir dizi ortak özelliğe sahip ekosistemlerdir ve bu kaynakların korunması, yönetimi ve gelecek nesillere aktarımı büyük önem taşımaktadır. Ancak sulak alanların korunmasında ve sürdürülebilir bir şekilde kullanılmasında Geleneksel Ekolojik Bilgi (GEB), çoğu zaman göz ardı edilir. Bu çalışma, sulak alanın korunmasında ve sürdürülebilir kullanımında GEB’in rolünün belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma Türkiye’nin en önemli sulak alanlarından biri olan ve UNESCO Doğal Miras Geçici Listesi’nde bulunan Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’nda gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden etnografya (etnografik) yöntemi kullanılmıştır. Etnografya yöntemi, insan topluluğuna ilişkin sosyal yaşam sürecini, davranış biçimlerini, ilişkiler ve kod sistematiğini analiz ederek niteliksel sonuçlara ulaşmayı amaçlamaktadır. Veriler, katılımsız gözlem ve yarı yapılandırılmış görüşme formları yardımıyla toplanmış ve verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Yöntem kapsamında Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’ndaki GEB örnekleri değerlendirilmiş ve sulak alanın korunmasına ilişkin yedi tema belirlenmiştir. Bulgular, Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’nda GEB’ in bir parçası olan geleneksel uygulama ve ritüellerin, dolaylı olarak Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’nın geçmişten günümüze doğal bir birim olarak kalmasına katkı sağladığını ve sulak alandaki kaynakların yerel halk tarafından akıllıca kullanılmasına rehberlik ettiğini göstermektedir. Sonuç olarak Kızılırmak Deltası Sulak Alanı’ndaki GEB örnekleri, özellikle sulak alanın korunmasında ve sürdürülebilir kullanımında modern koruma yaklaşımlarına entegre edilerek katkıda bulunabilecek pratik bilgiler içermektedir.

Kaynakça

  • Adaman, F., Hakyemez, S. & Özkaynak, B. (2009). The political ecology of a Ramsar site conservation failure: the case of Burdur Lake, Turkey. Environment and Planning C: Government and Policy, 27(5), 783-800.
  • Akalın, L. S. (1993). Türk folklorunda kuşlar. Ankara: Kültür Bakanlığı.
  • Appiah-Opoku, S. (1999). Indigenous institutions and resource management in Ghana. Indigenous Knowledge and Development Monitor, 7(3), 15-17.
  • Arı, Y. & Derinöz, B. (2011). How not to manage a wetland? The case of Lake Marmara (Manisa) with a cultural ecological perspective. Turkish Journal of Geographical Sciences, 9(1), 41-60.
  • Arı, Y. (2001). Visions of a Wetland: Linking Culture and Conservation at Lake Manyas, Turkey (Doctoral Thesis, The University of Texas at Austin, USA).
  • Arı, Y. (2003a). Kuş Cenneti Milli Parkında park yönetimi-yöre halkı ilişkisi. Doğu Coğrafya Dergisi, 8(9), 7-37.
  • Arı, Y. (2003b). Manyas Gölü'nün kültürel ekolojisi: Tarihi süreçte adaptasyon ve değişimi. Türk Coğrafya Dergisi, 40, 75-97.
  • Arı, Y. (2003c). Manyas Gölü’nde yerel halkın doğa koruma programları ve korumacıları algılaması. 1. Sırrı Erinç Sempozyumu Genişletilmiş Bildiri Özetleri içinde (s. 22-27). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Yayını. 22 Ocak 2020 tarihinde http://docplayer.biz.tr/1270232-Manyas-golu-nde-yerel-halkin-doga- koruma-programlari-ve-doga-korumacilari-algilamasi.html, adresinden edinilmiştir.
  • Arı, Y. (2006). Ramsar Sözleşmesi’nin doğa koruma yaklaşımına eleştirel bir bakış. Doğu Coğrafya Dergisi, 11(15), 275-302. 20 Mart 2020 tarihinde http://dspace.balikesir.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12462/5087/y%c4%b1lmaz-ar%c4%b1.pdf?sequence=1&isAllowed=y adresinden edinilmiştir.
  • Arı, Y. (2019). Gönen Çayı Deltası sulak alaninda (Balıkesir) doğa koruma: Su, kültür ve yaşam. lnternational Journal of Geography and Geography Education, 40, 151-171.
  • Baylan, E. & Karadeniz, N. (2016). Doğal kaynakların birlikte yönetimi: katılımcı planlama ve kolaboratif yaklaşım. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 26(4), 648- 661. DOI: 10.29133/yyutbd.282848
  • Berkes, F. (1993). Traditional ecological knowledge in perspective. In J.T. Inglis (Eds.), Traditional ecological knowledge: Concepts and cases (pp. 1-9). Canadian Museum of Nature/International Development Research Centre, Ottawa. Retrieved April 02, 2020, from https://books.google.com.tr/books? hl=tr&lr=&id=J2CNS64AFvsC&oi=fnd&pg=PA1&dq.
  • Berkes, F. (1999). Sacred ecology. Taylor & Francis e-Library. Retrieved March 12, 2020, from https://epdf.pub/sacred-ecology.html.
  • Berkes, F., Colding, J. & Folke, C. (2000). Rediscovery of Traditional Ecological Knowledge as adaptive management. Ecological Applications, 10, 1251–1262.
  • Bhaswati, D. & Deka,S. (2019). Explorıng the exquısıteness of Tradıtıonal Ecologıcal Knowledge: A case study of Merbeel Wetland, North East Indıa. EM international, 25, 270- 274.
  • Bulut, İ. (2011). Anadolu’da inanışların ve geleneklerin doğa korunması açısından önemi üzerine örnekler. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(46), 119-134.
  • Calheiros, D. F., Seidl, A. F. & Ferreira, C. J. (2000). Participatory research methods in environmental science: local and scientific knowledge of a limnological phenomenon in the Pantanal wetland of Brazil. Journal of Applied Ecology, 37(4), 684-696.
  • Can, Ö. & Taş, B. (2012). Ramsar alanı içinde yer alan Cernek Gölü ve sulak alanının (Kızılırmak Deltası, Samsun) ekolojik ve sosyo-ekonomik önemi. TÜBAV Bilim Dergisi, 5(2), 1-11.
  • Chunhabunyatip, P., Sasaki, N., Grünbühel, C., Kuwornu, J. & Tsusaka, T. (2018). Influence of ındigenous spiritual beliefs on natural resource management and ecological conservation in Thailand. Sustainability, 10(8), 2842.
  • Çağırankaya, S.S. & Köylüoğlu, F. (2013). Sulak alan kavramı, Sulak alan nedir? Sulak alan sınıflandırması. S.S. Çağırankaya & B.T. Meriç (Ed.), Sulak Alanlar içinde (s. 7-39). Ankara: Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Çalışkan, V. (2003). Amik Ovası ve Amik Gölü: bir sulak alanı kurutma deneyiminin günümüze ulaşan etkileri. Türk Coğrafya Dergisi, 41, 97-125.
  • Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü (2019). Samsun Kızılırmak Deltası Doğal Sit Alanları Sulak Alan ve Kuş Cenneti (2019-2023) Yönetim Planı, Ankara. 12 Mart 2020 tarihinde https://webdosya.csb.gov.tr/db/tab/icerikler/k-z-l-rmak_yp_tr-20180921095516.pdf, adresinden edinilmiştir.
  • Demir, C.Y. (2015). Osmanlı’dan günümüze Samsun Sahil Sulama Projelerinin 101 yıllık tarihi. Bütün Şehir Dergisi, 1(6), 48-52.
  • Dudley, N., Stolton, S., Belokurov, A., Krueger, L., Lopoukhine, N., MacKinnon, K., Sandwith, T. & Sekhran, N. (Ed.) (2010); Natural Solutions: Protected areas helping people cope with climate change. Switzerland and USA: IUCNWCPA, TNC, UNDP, WCS, The World Bank and WWF. Retrieved February 22, 2020, from https://www.iucn.org/sites/dev/files/import/downloads/natural_solutions.pdf.
  • Duri, F. & Mapara, J. (2007). Environmental awareness and management in pre-colonial Zimbabwe. Zimbabwe Journal of Geographical Research, 1(2), 98-111.
  • Eaton, D., & Sarch, M. T. (1997). Economic Importance of Wild Resources in the Hadejia-Nguru Wetlands, Nigeria. CREED Working Paper Series No: 13. Retrieved March 15, 2020, from https://pubs.iied.org/pdfs/8132IIED.pdf.
  • Evered, K. (2012). Political ecologies of Turkey's wetlands and Lake Burdur: The case of Demirel and the duck. The Arab World Geographer, 15(1), 45-71.
  • Evliya Çelebi (2005). Seyahatnameden seçmeler. İstanbul: Toker Yayınları.
  • Franco, D. & Luiselli, L. (2014). Shared ecological knowledge and wetland values: A case study. Land Use Policy, 41, 526-532.
  • Gottlieb, R.S. (1996). This Sacred Earth: Religion, Nature, Environment. New York: Routledge.
  • Gürbüz, S. & Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Hasbek, M. & Arı, Y. (2018). Bizim gölümüzü bize vermeyecekler: Karamık Gölü'nün (Afyonkarahisar) kültürel ve politik ekolojisi. Eastern Geographical Review, 23(40).
  • Hasbek, M. (2018). Karamık Gölü'nün (Afyonkarahisar) kültürel ve politik ekolojisi. (Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir). http://dspace.balikesir.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12462/3426/Mustafa_Hasbek.pdf?sequence=1&isAllowed=y, adresinden edinilmiştir.
  • Hürriyet gazetesi (2018, 30 Aralık). Kuş cennetinde ördek katliamı. 28 Aralık 2019 tarihinde https://www.hurriyet.com.tr/gundem/kus-cennetinde-ordek-katliami-kar-maskesi- takmislar-41068167, adresinden edinilmiştir.
  • Jacobsen, D., Laursen, S. K., Hamerlik, L., Hansen, K. M., Tsering, T. & Zhu, B. (2013). Sacred fish: on beliefs, fieldwork, and freshwater food webs in Tibet. Frontiers in Ecology and the Environment, 11(1), 50-51.
  • Jain, A., Sundriyal, M., Roshnibala, S., Kotoky, R., Kanjilal, P. B., Singh, H. B. & Sundriyal, R. C. (2011). Dietary use and conservation concern of edible wetland plants at indo- burma hotspot: a case study from northeast India. Journal of ethnobiology and ethnomedicine, 7(1), 29.
  • Karadeniz, N., Tırıl, A. & Baylan, E. (2009). Wetland management in Turkey: Problems, achievements and perspectives. African Journal of Agricultural Research, 4(11), 1106- 1119.
  • Keddy, P.A. (2010). Wetland ecology: principles and conservation (2nd ed.). New York: Cambridge University Press.
  • Kıymaz, S. (2009). Seyfe Gölü Sulak Alanı ve su kaynakları yönetimine ilişkin sorunlar ve çözüm önerileri. Ecological Life Sciences, 5(2), 174-185.
  • Klubnikin, K., Annett, C., Cherkasova, M., Shishin, M. & Fotieva, I. (2000). The sacred and the scientific: traditional ecological knowledge in Siberian river conservation. Ecological Applications, 10(5), 1296-1306.
  • Korkmaz, H. & Gürbüz, M. (2008). Amik Gölü’nün kültürel ekolojisi. Marmara Coğrafya Dergisi, 17, 1-26.
  • Krishna, N. (2008). Sacred animals of India. Chennai: C.P.R. Environmental Education Centre.
  • Madhusudan, M.D. & Karanth, K. U. (2002). Local hunting and the conservation of large mammals in India. Ambio,3(1), 49–54.
  • Mason, J. (2002). Qualitative researching (Second Ed.). London: SAGE Publications.
  • McGregor, S., Lawson, V., Christophersen, P., Kennett, R., Boyden, J., Bayliss, P., Liedloff, A.C., Mckaige, B. & Andersen, A.N. (2010). Indigenous wetland burning: conserving natural and cultural resources in Australia’s World Heritage-listed Kakadu National Park. Human Ecology, 38(6), 721-729.
  • Mehta, S. (2017). Role of traditional practices in conserving environment: A case of Manesar Village, Gurgaon. Journal of Humanities and Social Science (JHSS), 22(11), 10-16.
  • Merriam, S.B. (2013). Nitel araştırma. Desen ve uygulama için bir rehber (Çev: S. Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Miles, M. B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (Second Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Millennium Ecosystem Assessment (2005) Ecosystems and human well-being: Wetlands and water synthesis. World Resources Institute, Washington, DC. Retrieved January 17, 2020, from https://www.millenniumassessment.org/documents/document.358.aspx.pdf.
  • Mukul, S.A., Rashid, A.M. & Uddin, M.B. (2012). The role of spiritual beliefs in conserving wildlife species in religious shrines of Bangladesh. Biodiversity, 13, 108–114.
  • Ndlovu, C. & Manjeru, L. (2014). The influence of rituals and taboos on sustainable wetlands management: The case of Matobo District in Matabeleland South Province. International Journal of Scientific and Research Publications, 4(4), 1-3.
  • Özesmi, U. (1999). Conservation Strategies for Sustainable Resource Use in the Kızılırmak Delta in Turkey. (Doctoral Thesis, University of Minnesota, ABD). Retrieved March 17, 2020, from https://books.google.com.tr/books?id=3sufHwAACAAJ&q=resource+use+practices&hl=tr&source=gbs_word_cloud_r&cad=6
  • Pattiselanno, F., Koibur, J. F. & Yohanes, C. H. (2016). Traditional Ecological Knowledge (TEK) in hunting: From culture to nature. KnE Social Sciences. 1, 1-5. DOI 10.18502/2016/kss. v1i1.436
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev: M. Bütün & S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
  • Provincia di Roma (2009). La Provincia Capitale: rapporto annuale sull’area romana 2007–2008. Retrieved Ocak 17, 2020, from https://static.cittametropolitanaroma.it/uploads/RapportoAnnuale2007-2008.pdf.
  • Ramsar (2018). The cultural and spiritual significance of wetlands – supporting the integration of nature and culture in their governance and management. Expert workshop, International Academy for Nature Conservation, Isle of Vilm, Germany. 26 February – 2 March 2018. Retrieved Şubat 18, 2020, from https://www.ramsar.org/sites/default/files/ramsar_culture_workshop_vilm_-_report.pdf.
  • Sachdeva, S. (2017). The influence of sacred beliefs in environmental risk perception and attitudes. Environment and Behavior, 49(5), 583-600.
  • Samsun Valiliği (2019). Kızılırmak Deltası, Kuş Cenneti ve mandacılık. 08 Aralık 2019 tarihinde http://samsun.gov.tr/kizilirmak-deltasi-kus-cenneti-ve-mandacilik1, adresinden edinilmiştir.
  • Sarı, M. (2013). Hurafelerle kutsanıp günümüze ulaşan değerler. Ocak 09, 2020 tarihinde https://www.memurlar.net/haber/370716/hurafelerle-kutsanip-gunumuze-ulasan- degerler.html, adresinden edinilmiştir.
  • Schmidt, P. M. & Peterson, M.J. (2009). Biodiversity conservation and ındigenous land management in the era of self-determination. Conservation Biology, 23, 1458–1466.
  • Secretariat of the Convention on Biyological Diversity (2004). The ecosystem approach (CDB Guidelines) Montreal: Secretariat of the Convention on Biyological Diversity. Montreal, Quebec, Canada. Retrieved February 25, 2020, from https://www.cbd.int/doc/publications/ea-text-en.pdf.
  • Turyahabwe, N., Tumusiime, D. M., Kakuru, W., & Barasa, B. (2013). Wetland use/cover changes and local perceptions in Uganda. Sustainable Agriculture Research, 2(526- 2016-37853).
  • Udgaonkar, S. (2002). The recording of traditional knowledge: Will it prevent 'bio-piracy'? Current Science, 82(4), 413-419.
  • Verschuuren, B. (2016). Religious and spiritual aspects of wetland management. In C. M. Finlayson, G. R. Milton, R. C. Prentice & N. C. Davidson (Eds.). The wetland book (pp. 1-11). Netherlands: Springer.
  • Von den Driesch, A., Kessler, D., Steinmann, F., Berteaux, V. & Peters, J. (2005). Mummified, deified and buried at Hermopolis Magna the sacred birds from Tuna El-Gebel., middle Egypt. Egypt and the Levant, 15, 203-244.
  • Walter, K. J. (2015). Sacred Trees among the Tamil People of South India. Suomen Antropologi: Journal of the Finnish Anthropological Society, 40(1), 47-65.
  • WWF (2008). Türkiye’deki Ramsar alanları değerlendirme raporu. 28 Aralık 2019 tarihinde http://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/wwf_turkiye_ramsar_alanlari_degerlendirme_raporu.pdf, adresinden edinilmiştir.
  • Yazıcı, H. & Şahin, İ. F. (1999). Demiryurt (Tödürge-Sivas) sulak alanı ve yakın çevresinde coğrafi gözlemler. Türk Coğrafya Dergisi, 34, 19-30.
  • Yeniyurt, C., Çağırankaya, S., Lise, Y. & Ceran, Y. (2008). Kızılırmak Deltası Sulak Alan Yönetim Planı 2008-2012. Ankara: Çevre ve Orman Bakanlığı.
  • Yeniyurt, C., Hemmami, M., Çağırankaya, S. & Koopmanschap, E. (2011). Türkiye'nin Ramsar alanlarında sulak alan yönetim planları değerlendirme raporu. Ankara: Doğa Derneği, 34.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Yılmaz, C. (2005). Kızılırmak Deltasında meydana gelen erozyonun coğrafi analizi. O. Tüysüz & M. K. Erturaç (Ed.), TURQUA-Türkiye Kuvaterner Sempozyumu V Bildiriler Kitabı içinde (s. 227–234). İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü Yayını.
Toplam 72 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beşeri Coğrafya
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALESİ
Yazarlar

Seyfullah Gül

Yayımlanma Tarihi 25 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 42

Kaynak Göster

APA Gül, S. (2020). KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ. Lnternational Journal of Geography and Geography Education(42), 303-327. https://doi.org/10.32003/igge.725686
AMA Gül S. KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ. IGGE. Temmuz 2020;(42):303-327. doi:10.32003/igge.725686
Chicago Gül, Seyfullah. “KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ”. Lnternational Journal of Geography and Geography Education, sy. 42 (Temmuz 2020): 303-27. https://doi.org/10.32003/igge.725686.
EndNote Gül S (01 Temmuz 2020) KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ. lnternational Journal of Geography and Geography Education 42 303–327.
IEEE S. Gül, “KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ”, IGGE, sy. 42, ss. 303–327, Temmuz 2020, doi: 10.32003/igge.725686.
ISNAD Gül, Seyfullah. “KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ”. lnternational Journal of Geography and Geography Education 42 (Temmuz 2020), 303-327. https://doi.org/10.32003/igge.725686.
JAMA Gül S. KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ. IGGE. 2020;:303–327.
MLA Gül, Seyfullah. “KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ”. Lnternational Journal of Geography and Geography Education, sy. 42, 2020, ss. 303-27, doi:10.32003/igge.725686.
Vancouver Gül S. KIZILIRMAK DELTASINDA YAZILMAMIŞ KANUNLAR: BİR SULAK ALANIN KORUNMASINDA GELENEKSEL EKOLOJİK BİLGİNİN ROLÜ. IGGE. 2020(42):303-27.