Ortaokul Öğrencilerine Yönelik Blok Flüt İcra Performansı Dereceli Puanlama Anahtarının Güvenirliğinin Genellenebilirlik Kuramı İle İncelenmesi
Öz
Araştırmanın
amacı, genellenebilirlik kuramı ile farklı değişkenlik kaynaklarından da gelen
hatalar dikkate alınarak ortaokul öğrencilerinin blok flüt icra
performanslarını ölçen, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir.
Yapılan araştırmada öğrencilerin blok flüt icra performansına yönelik
performans düzeylerini ölçen ve analitik dereceli puanlama anahtarından elde
edilen performans puanlarının güvenirliğinin belirlenmesi amaçlandığından
betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu 6. Sınıfta öğrenim gören
23 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin blok flüt icra performansı
araştırmacılar tarafından hazırlanan analitik dereceli puanlama anahtarı ile üç
müzik öğretmeni tarafından puanlanmıştır. Analitik dereceli puanlama anahtarı
ile toplanan verilerin analizinde, tüm hata kaynaklarını aynı anda
değerlendirerek güvenirliğin belirlenmesini sağlayan Genellenebilirlik Kuramı
(GK) kullanılmıştır. GK ya dayalı yapılan analizler sonucunda; ortaokul öğrencilerine yönelik oluşturulan
blok flüt icra performansı dereceli puanlama anahtarının güvenilir ve geçerli
(G: 0.89, Phi: 0,79) bir ölçme aracı ve ideal puanlayıcı sayısının 4 olduğu;
kapsam geçerliği bakımından belirlenen görev basamaklarının beceriyi yeterince
açığa çıkardığı sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Blok flüt performansı Genellenebilirlik teorisi Müzik eğitimi Analitik rubrik
Kaynakça
- Akçay, Ş.Ö.(2011). Gitar eğitiminde performans ölçeği geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı Yüksek lisans tezi Alharby, E.R. (2006). A comparison between two scoring methods, holistic vs. Analytic using two measurement models, the Generalizability Theory and the many facet Rasch measure men twith in the context of performance assessment. Unpublished doctor aldissertation. The Pennsylvania State University Faculty of Education, Pennsylvania Atılgan, H. , Kan, A. ve Doğan, N. (2006). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık. Baykul, Yaşar. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları, Cem Web Ofset, 89. Brennan, R. L. (2001). Generalizabilitytheory. Iowa City, IA: ACT Publications. Brookhart, S. M. (1999). The art and science of classroom assessment: The missing part of pedagogy. ASHE-ERIC. Büyüköztürk, Ş. (2007). Performansa dayalı durum belirleme nedir? İlköğretmen Eğitimci Dergisi, Sayı 8,28-32 Cronbach, J. L., Gleser, G. C., Nanda, H., & Rajaratman, N. (1972). The dependability of behavioral measurements: Theory of generalizability for scores and profiles. New York: John Wiley and Sons. Çiftçi, E. Kurtuldu, K.M. (2010). Yaylı çalgılar performans değerlendirme ölçeği geçerlik ve güvenirlik analizi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 12-2. Dalkıran, E. (2008). Keman eğitiminde performansın ölçülmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt:V, Sayı:II, 116-136 Goodwin, L. D. (2001). Interrater agreement and reliability. Measurement in Psychical Education and Exercises Science, 5(1), 13-14. Güler, N., Uyanık, K. G. ve Teker, T. G. (2012). Genellenebilirlik kuramı. PegemA Yayıncılık. Ankara Güler N., Taşdelen Teker G. (2015). Açık Uçlu Maddelerde Farklı Yaklaşımlarla Elde Edilen Puanlayıcılar Arası Güvenirliğin Değerlendirilmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, 12-24. Haladyna, M. T. (1997). Writing test items to evaluate high erorder thinking. Need ham Heights: Allyn and Bacon Kadıoğlu H, ADA Sefer. (2009). “Türk Eğitim Sistemi” Kutlu, Ö., Doğan, D. C. ve Karakaya, İ. (2009). Öğrenci başarısının belirlenmesi: performansa ve portfolyaya dayalı durum belirleme. Ankara: Pegem Akademi. Le Blank, A.,Jin,Y.C. vd. (1998), “Pictorial versus Verbal Rating Scales in Music Preference Measurement” Journal of Research in Music Education v46 no3 p425-35 MEB (2017) “İlköğretim Müzik Dersi Öğretim Programı” Moskal, B., M. (2000). Scoringrubrics: what, when, how? PraticalAssessment, Research and Evaluation, 8 (14). Popham, J. W. (1997). What’s wrong and what’sright with rubric. Educational Leadership. 55, (2), 12 Parlak, B. Doğan, N. (2014). Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Uyum Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 29(2), 189-197 Saraç, G.,Şeker, H. (2010). Güzel sanatlar eğitimi bölümlerinde çalgı öğretimindeki performansın değerlendirilmesi. Dergipark , Sayı 20 cilt: 0 Shavelson, R. J.,&Webb, N. M. (1991). Generalizabilitytheory: A primer. California: Sage Publications. Stiggins, R. J. (1994). Student-Centered classroom assessment. New York: Macmillan Publishing Company. Türkmen, E.F. Müzik eğitiminde öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem akademi yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 17 Sayı: 3 |