The Turkish reflexive kendisi (self-3SG.POSS) deviates from Principle A of the Binding Theory and from the Minimalist movement approaches to referential dependencies. This paper concurs with Kornfilt (2001) and provides further support that kendi-si is preceded by a null possessor (pro) which influences its binding but argues that kendisi is not a reflexive. Kendisi’s distribution changes when its possessor is a null pronominal (pro) or an overt pronominal (o, ‘she/he/it’). It is claimed that pro and o are not the null and overt counterparts of the same pronominal. Pro and o show the same distribution only in (in)direct object positions. In possessive phrases and subject positions, their distributions differ. Following Cardinaletti and Starke (1999) and Safir (2004), it is argued that pro is a weak pronoun which only refers to an antecedent mentioned in the context. But o is a strong pronoun and can make independent reference and function as a topic shifter.
I am grateful to Marcel den-Dikken for consultation and his constructive criticism on an earlier version of this paper. I also would like to thank an anonymous reviewer whose insightful comments improved the discussions. All errors are mine.
Türkçe dönüşlü adıl kendisi Bağlama Kuramı’nın A İlkesinden ve Yetinmeci Program’ın göndergesel bağımlılıklarına yaklaşımlarından sapar. Bu makalede sunulan analizler, Kornfilt (2001) makalesindeki gibi dönüşlü adıl kendisi’nden önce onun bağlanmasını etkileyen bir boş adıl (adıl) olduğu fikrini savunur; ancak kendisi’nin dönüşlü adıl olmadığını öne sürer. Kendisi’nin bağlanması, öncesinde adıl veya o geldiğinde değişir. Bu çalışma, adıl ve o'nun aynı adılın örtük ve açık karşılıkları olmadığını iddia etmektedir. Adıl ve o aynı dağılımı yalnızca (dolaylı) nesne olarak kullanıldıklarında gösterir. İyelik ifadelerinde ve özne olarak kullanıldıklarında dağılımları farklıdır. Sunulan analizler, Cardinaletti ve Starke (1999) ve Safir'in (2004) savlarını takiben, adıl'ın zayıf adıl olduğunu ve yalnızca bağlamda belirtilen bir öncülü ifade ettiğini gösterirken o’nun güçlü adıl olduğunu, bağımsız referans yapabildiğini ve konu değiştirici olarak işlev görebildiğini işaret eder.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Dilbilim, Dilsel Yapılar (Fonoloji, Morfoloji ve Sözdizimi dahil) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023Cilt: 34 Sayı: 1 |
Bu eser
Dergi DOI:10.18492/dad