Daha önce birçok farklı dilde yapılan çalışmalar ilgi tümceciklerinin ediniminin geç olduğunu ve bunun dilbilimsel karmaşıklığın bir göstergesi olduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışma, Türkçedeki ilgi tümceciklerinin edinimi konusuna kullanım temelli bir çerçevede yaklaşmaktadır. Bu bağlamda, anne ve çocuk arasındaki doğal konuşma verilerinden oluşan üç farklı veritabanı (170 kayıt) incelenmiştir. Bu veritabanında yer alan çocukların yaş aralıkları 02;00-03;06, 01;00-02;04 ve 00;09-02;09’dır. Analizler hem çocukların konuşmalarında hem de annelerin çocuğa yönelik konuşmalarında ilgi tümcecikleri kullanımının oldukça nadir olduğunun altını çizmektedir. Daha önceki çalışmalarda ilgi tümceciklerinin dilbilimsel karmaşıklığı çocuklar tarafından geç edinimlerinin sebebi olarak belirtilmişken, bu çalışmanın sonuçları çocuğa yönelik girdilerde bu yapıların azlığının da bu yapıların geç ediniminin ve çocuklar tarafından az kullanımının bir öngörücüsü olduğunu ortaya koymaktadır. Bulgular, kullanım olarak benzer olan ve biçimbilimsel ve sözdizimsel olarak daha basit olan başka yapıların dilde varolmasının da gözönüne alınması gereken önemli bir husus olduğunu vurgulamaktadır.
ilgi tümcecikleri Türkçenin edinimi çocuğa yönelik konuşma bütünce incelemesi girdi
Previous research has shown that cross-linguistically relative clauses are acquired late and are considered as a signal of linguistic complexity. This study adapts a usage-based account of relative clause acquisition in Turkish. A corpus based on three databases including 170 recordings of naturalistic mother-child interaction was analysed. The age of children in these three databases are 02;00-03;06, 01;00-02;04 and 00;09-02;09, respectively. The analyses revealed that the use of relative clauses in both the children’s productions and in child-directed speech were extremely scarce. Though previous research underlined the linguistic complexity of relative clauses as a reason for late acquisition, the results of this study point out that scarcity of input should also be regarded as a powerful predictor. The study underlines the availability of other constructions that are functionally parallel to relative clauses. The findings suggest that such structures which are syntactically and morphologically less complex than relative clauses are common in both child directed speech and in children’s productions.
relative clauses acquisition of Turkish child directed speech corpus analysis input
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Temmuz 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 |
Bu eser
Dergi DOI:10.18492/dad