Bu çalışma Türkçede ki ile kurulan eşlemeli yan tümceleri araştırmaktadır. Çalışmada iki küme sav geliştirilmiştir: (i) Ki ile kurulan ad sonrası eşlemeli yan tümceler ilişkili oldukları öğelerle sözdizim modülünde bir öbek olışturmak yerine bağımsız tümcecikler olarak üretilir. Kendi edimsel eylemlerine sahip olan bu tümcecikler ana tümce kaynaklı sözdizimsel işlemlere kapalıdır ve Cinque (2008) sistemine göre bütünleşmemiş tümceciklerdir. (ii) Eşlemeli ki tümcecikleri ne yantümceleme ne de sıralama içerirler. Eşlemeli ki tümcecikleri yapı olarak Güç Öbekleridir ve ana tümceye eklenirler. Bu ekleme kök tümce düzeyinde bir eklemedir ve Hornstein (2009), Citko (2016)'dan hareketle etiketsiz eklenme olarak gerçekleşir.
This study explores the post-nominal appositives formed with the so called complementizer ki in Turkish. It makes two sets of arguments: (i) Post-nominal appositives formed with ki do not form a constituent with their antecedents in syntax, instead they are formed as separate clauses, having their own illocutionary act and being opaque to syntactic operations of their host clauses, hence non-integrated in the sense of Cinque (2008), (ii) Appositive ki clauses involve neither subordination, nor coordination, rather they are ForcePs adjoining to the root clause, and this root level adjunction is characterized as concatenation without labels in the sense of Horstein (2009) and Citko (2016).
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
Bu eser
Dergi DOI:10.18492/dad