Studies investigating the morphological
processing of affixed forms have to date focused predominantly on inflectional
rather than derivational forms and have mostly tested L1 speakers. The present
study investigated how high and low proficiency Turkish learners of L2 English
generalize regular/irregular verbal inflection and deadjectival un-/in- derivatives
to novel stems in an acceptability judgment task. The results showed that the
participants generalized both the inflectional and derivational affixes to
novel stems when these stems were similar to the existing stems appearing
together with these affixes. However, the participants showed no preference
when novel stems were dissimilar both in the case of verbal inflection and deadjectival
derivatives. The proficiency level of the participants did not affect the
overall response patterns. The results are discussed in terms of different
models proposed for the morphological processing of complex word forms.
inflection, derivation, morphological processing, L2 proficiency, generalization
Alanyazındaki çalışmaların çoğunluğu, çekim eklerinin D1 konuşucuları tarafından biçimbilimsel olarak nasıl işlemlendiğine odaklanmıştır. Buna karşın, D2 konuşucularının işlemleme örüntülerini ve türetim eklerinin işlemlenmesini araştıran çalışmalar oldukça az sayıdadır. Bu doğrultuda, mevcut çalışmada, yüksek ve düşük seviye D1 Türkçe D2 İngilizce konuşucularının kurallı/kuralsız geçmiş zaman çekim ekini ve 'un-/in-' türetim eklerini, yeni oluşturulan sözcük köklerine nasıl genellediklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmadaki tüm ekler, bu ekleri alan mevcut sözcüklerin büyük ölçüde benzerlikleri korunarak değiştirilmesiyle elde edilen yeni sözcük kökleriyle birlikte sunulduğunda, anlamlı ölçüde yüksek kabul edilebilirlik oranı elde edilmiştir. Bunun yanısıra, hem çekim hem de türetim ekleri, mevcut sözcüklerden tamamen farklı olan yeni köklerle sunulduğunda, karşılaştırılan ekler arasında anlamlı bir tercih farkı bulunmamıştır. İki farklı yeterlik grubu arasında ise, genelleme davranışları bakımından anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır. Elde edilen sonuçlar, biçimbilimsel işlemleme üzerine önerilen farklı modeller ışığında tartışılmıştır.
çekim, türetim, biçimbilimsel işlemleme, D2 yeterlik, genelleme
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sosyal |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar |
|
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2019 |
Yayınlandığı Sayı | Yıl 2019, Cilt 30, Sayı 1 |
Bu eser
Dergi DOI:10.18492/dad