Abstract
1960'lı yıllara kadar oyun eleştirmenleri, bir oyun çözümlemesinin ancak gösteri esnasında olabileceğini öne sürmüşler; eğretilemeler, benzetiler gibi söz sanatlarını metin örüntüsü içinde irdeleyen bir deyişbilim çözümlemesini (stylistic analysis) ise oldukça yetersiz bulmuşlardı. Yakın zamanlara kadar kelimelerin ardına saklanan anlamlan çözümlemenin özel bir yolu yoktu, çünkü onlar tiyatrodaki seyirci için hareket, duruş, ses tonu gibi söz dışı iletişim belirtkeleriyle anlaşılabilir duruma getiriliyordu. Bütün bu özellikler de ancak oyun anında gözlemlenebilir olduğundan eleştirmenler de oyunların ancak sahnede anlaşılıp değerlendirileceği sanısında birleştiler.
Keywords
References
- Doğan Aksan, Her Yönüyle Dil, Ankara, TDK, 1979, s.l 1-13.
Abstract
References
- Doğan Aksan, Her Yönüyle Dil, Ankara, TDK, 1979, s.l 1-13.
Details
| Journal Section | Research Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | February 1, 1991 |
| Published in Issue | Year 1991Dilbilim Araştırmaları Dergisi 1991 |
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 (CC BY-NC-ND) International License.
Journal DOI: 10.18492/dad