Abstract
Bilindiği gibi, ülkemizde kitle iletişim araçlarında kullanılan dilin gün geçtikçe ölçünlü dil kurallarından ayrı bir nitelik sergilemeğe başladığı ve bunun giderek yoğunluk kazandığı yazılı basında yer alan çok sayıda makale, söyleşi ve benzen yazılarda sık sık öne sürülmektedir, (bkz. Rüştü Şardağ "Türkçe'ye Güle Güle mi'.'",
1.9.1994 Milliyet; Ömer Demircan "Basında Dil Yanlışları" Dil Dergisi, Aralık 1994; Prof. Dr. Ahmet Kocaman ile söyleşi Ocak, Milliyet; Yalçın Pekşen, "Üçüncü Dil" 21.2.1995 Hürriyet). Yabancı sözcüklerin kullanımının rahatsız edici sıklığa erişmiş olması, yabancı kökenli yayınlardan yapılan özensiz çeviriler sonucu çok sayıda yabancı terim ve deyiş biçimlerinin günlük kullanıma girmiş olması ve bunların bir dereceye kadar eşanlamlı Türkçe deyimlerin yerine kullanılıyor olması dil olgusuna duyarlı bir çok kişi tarafından bu görüşü destekleyici örnekler olarak verilmektedir.
Keywords
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | January 1, 1996 |
| Published in Issue | Year 1996Dilbilim Araştırmaları 1996 |
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 (CC BY-NC-ND) International License.
Journal DOI: 10.18492/dad