Year 1996,
Dilbilim Araştırmaları 1996, 136 - 148, 01.01.1996
Abstract
Eski Türkçenin kesin şimdiki zamanı [pragnantes Prâsens]1 göstermeye yarayan bir eke sahip olmadığını, geniş zaman eklerinin bu işlevi de üzerlerine aldığını biliyoruz. Türk dilleri tarihi gelişmeleri esnasında önceleri sadece kesin şimdiki zamanı belirten daha sonra kullanım sahaları genişleyerek, sık sık, geniş zaman eklerinin öteki işlevlerini de üstlenebilen şimdiki zaman ekleri geliştirmişler, başka bir deyişle şimdiki zaman ekini yenilemişlerdir.
Keywords
There are 0 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | January 1, 1996 |
| Published in Issue | Year 1996Dilbilim Araştırmaları 1996 |
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 (CC BY-NC-ND) International License.
Journal DOI: 10.18492/dad